پیر تمنایت

عکسی که دارم از تو امشب نگاه کردم
در زیر نور مهتاب دل را گواه کردم
شکوایه ای ندارم گر می نویسم از تو
دل پیر این تمنا ، با اشک و آه کردم
گرعاشقم نبودی من عاشق تو بودم
هرچند سخت اما دل سر به راه کردم
گم کرده ام جوانی در باور نگاهی
آری اگر زمانی من اشتباه کردم
 حالا که دوری ازمن خوش باش،زندگی کن 
یا رسم تو چنین بود یا من گناه کردم
دانم که خوب رویان در دل وفا ندارند
زآن رو کسی نبیند، شب را پناه کردم
این است قسمت من از عشق و زندگانی
با عکس و خاطراتت عمرم تباه کردم
یادش بخیر ای گل این عهد را تو بستی
دلتنگ ، هر شبم را آویز ماه کردم
____________________
91/1/24